Beste Familie en Vrienden,

We schrijven jullie vandaag voor de tweede keer het eerste verhaal is op wonderlijke wijze verdwenen.. Maar dat is niet erg want anders hadden jullie morgen pas van onze vierde bevalling gehoord.

Wat lief dat iedereen zo bezorgd is over onze toestand. Het gaat hier prima. Het enige wat we van het slechte weer hebben gemerkt is een hele dag onophoudelijk en heel veel regen. Na regen kwam heel veel zonneschijn het is hier al drie dagen enorm heet. Toen we vanochtend rond 9 uur op de thermometer keken gaf deze in de schaduw al 31C?. Gelukkig zijn we inmiddels experts geworden in zweten dus dat doen we dan maar volop. De kinderen hebben er iets handigs op gevonden, aangezien hier volop water is, ze spelen de hele dag in de wasbak naast de clinica. (Zie foto)

We wilden net gaan eten toen de telefoon ging. Katarina een zwangere die vorige week al had moeten bevallen had weeën. In het huisje aangekomen bleek dat ze al goed op weg was. Binnen een uur na onze aankomst was ze op handen en knieën bevallen van een gezonde zoon. Wat erg leuk was want er waren al 3 dochters. Deze keer was het de beurt aan Hilde om het kind op te vangen. En meer was het ook niet want het zicht werd ernstig belemmerd door haar rok. Opeens als bij een verassing was het jongetje daar. Opnieuw een hele leuke ervaring.

Ons weekje Yalanhuitz is om gevlogen... Gisteren hebben we nog uitgebreid Hilde's verjaardag gevierd, wat echt een feestje was, met een geslachte kip en een echte grote taart gemaakt door onze Guatemateekse vrienden hier! Morgen vertrekken we alweer naar Pojom. We hebben het hier enorm naar ons zin gehad in het kleine Maya dorpje. Omdat in de omliggende dorpen veel latino mensen wonen hebben we ook kennis kunnen maken met deze bevolkingsgroep. Over het algemeen kleden ze zich westers en beschikken ze over iets meer geld. Ook spreken ze uitsluitend Spaans wat de communicatie makkelijker maakt.

Paard rijden

Afgelopen zondag zijn we met een latino jongen uit de omgeving gaan paard rijden. Dat Ann deze vaardigheid beheerst is bij de meesten misschien wel bekend maar zelfs Hilde kon het sta-zit-sta-zit . Het was een toch van ongeveer 2 uur waarin we zelfs in Mexico geweest zijn. Zo dicht zitten we hier bij de grens. Een hek en we stonden in Mexico geen enkel probleem. Het enige wat liet zien dat het een grens was waren een paar witte paaltjes. Een ideale smokkel route.....?

Het volgende bericht komt weer uit Pojom. Ongelofelijk dat we daar nog een week zijn en dan op reis gaan.

Voor nu hartelijke groeten en veel liefs,