Hey allemaal!

't Is alweer een paar dagen stil vanaf onze kant, maar dat kwam omdat we een drukke, maar heerlijke week achter de rug hebben. Vooral gister was een leuke dag. Maar ik zal bij het begin beginnen..

Maandag en dinsdag hebben we consulten gedaan. Maandag zijn de consulten in principe alleen voor moeder en kind, maar er kwamen (natuurlijk) ook wat verdwaalden mannelijke patiënten langs. Het was zo druk dat we aan het einde van de dag zelfs met twee spreekkamers hebben moeten werken. Hilde en ik waren lekker efficiënt en op z'n Nederlands bezig, gemiddeld 6 minuten per patiënt. Ik geloof dat dit een record is hier, want ze werken hier normaliter niet zo vlot:P

We zijn die avond vroeg ons bedje in gedoken, en diep in slaap gevallen ondanks het ongelofelijke lawaai van een tropische regenbui op onze golfplatendak. We moesten de volgende dag namelijk om 5.00 op, omdat we naar Yalanhuitz gingen voor de capicitation voor de vroedvrouwen daar. We hebben Isabella om 5.30 bij haar huis opgehaald en zijn de wandeling begonnen. Omdat het de nacht daarvoor zo had geregend was er mucho loddo. (veel modder) In Ixquisis aangekomen had Isabella een familielid opgetrommeld om ons het laatste stuk met de auto naar Yalanhuitz te brengen. (ze vertelde de anderen mensen dat wij anders te moe zouden worden, maar stiekem was het geloof ik andersom! ) We kwamen om 8 uur aan in Yalanhuitz en hebben samen met Mieke (vrijwilliger en verloskundige uit Belgie) de capicitation over ‘zwangerschapsklachten' aan de comadronas gegeven. Er waren er nog veel meer dan bij de capicitation in Pojom. We hebben DVD's van de opleiding laten zien over de horizontale en de verticale baring. Ze vonden het reuze interessant. Nadien zijn we met z'n allen gaan lunchen in een huisje in het dorp. Na een lange terugwandeling, met zeer moeie benen, kwamen we aan het einde van de dag voldaan thuis.

Vrijdag

Vivir en amor is een project afkomstig uit België. Daar bevinden zich ook voornamelijk de meeste financiële sponsoren. En ieder jaar wordt daar een sponsorloop georganiseerd om geld op te halen voor het project. Om symbolisch een beetje dankbaarheid te tonen, organiseren wij hier ook een soort sponsorloop. 'Correr en Amor' Hilde heeft er samen met Miet een mooi spandoek voor geschilderd. Hilde behoorde tot de organisatie, die een beetje chaotisch, maar vlekkeloos verliep en Ann zou de 7 kilometer gaan rennen.
Al vroeg in de ochtend begonnen op vrijdag de inschrijvingen, (donderdag was er een bericht via het omroepsysteem ten gehore gebracht). Het liep storm, overal werden nummertjes en stickers uitgedeeld. Om ongeveer tien uur ging iedereen, na het doorknippen van het lint en het afsteken van vuurwerk, als een dolle van start. Het was bloedheet, maar gelukkig zou je aan het einde van de rit een zakje water krijgen. De route was simpel, 3.5 km tot aan de brug en weer terug.. Het was relatief best plat, dus dat was fijn. Maar het was wel warm zeg.. of je nu bij de finish zat of had gerend. Hil en ik hadden het allebei bloedheet! Groot en klein deden mee, sommigen op hun slippertjes, anderen op hun kaplaarzen. En een paar fanatiekelingen renden zelfs 14 km! Het was echt een groot succes.

Maar de pret hield niet op, want na even uitgerust te hebben begon 's middags het afscheid van Tupac. Tupac heeft veel gedaan en betekend voor de school en heeft een jaar in Pojom gewoond. Daarom kreeg hij van de directeur van de school een groot afscheid. Met muziek, het volkslied, veel toespraken en als bonus gingen we met de hele school en alle vrijwilligers traditioneel eten. Ik ben even de naam van het gerecht kwijt, maar ik zal maar zeggen.. 't was bijzonder;)

Daarna hebben de jongens van de school ons nog meegenomen naar de grotten van Pojom. Het was zo bijzonder en mooi. Ergens helemaal verscholen tussen het woud, kwam de rivier tussen de rotsen vandaan, in een hele diepe klif. Je moet het maar op de foto's bekijken. Het was echt supervet.. het was wel een beetje stijl en glibberig, maar gelukkig werden we goed geholpen. We hebben nog vleermuizen in een grot gezien en allemaal mooie bloemen en planten. 't Was echt een toffe afsluiting van de dag.

Vandaag gaan we weer hard aan de slag met de patiënten, want er zitten er een hoop buiten op ons te wachten...hopelijk is bij jullie ook alles goed? Tot gauw!

Liefs!