Lieve Allemaal

Hier een korte up-date uit Guatemala. We vinden het nog steeds ontzettend leuk om al de berichtjes uit Nederland te ontvangen. Wat wordt er met ons meegeleefd heel bijzonder!

We zijn over de 3 weken grens en dat betekend dat we hier in Pojom ongeveer op de helft van ons verblijf zijn aangekomen. Aan het eind van onze periode hier rond 28 mei zal Hilde nog voor +/-6 dagen naar de andere clinica in Yalanhuitz vertrekken. Op dat moment is er daar geen verloskundige aanwezig en zij zal die taak op zich nemen. We hebben er eerlijk om geloot;)

Consulta externa

Afgelopen vrijdag hadden we consultas externa, consulten in een ander dorp Yalanbolop op 20 minuten rijden van Pojom. Ongeloofelijk in 20 minuten was het landschap bergachtig plat en vervolgens weer bergachtig. Ook spraken ze er een andere Maya taal namelijk Chuj (je zegt: tsjuch). Het klinkt precies zoals het Kanjobal maar het lijkt er volgens Carlos de promotor die met ons mee was helemaal niet op. De consulten verliepen net zoals het normaal gesproken in Pojom gaat veel dezelfde problematiek. Het verschil was dat we veel soorten medicatie mee moesten nemen wat voor een soort volksverhuizing zorgde en dat de ruimte waar we zaten veel minder geschikt was dan in de echte clinica. Er was nauwelijks privacy omdat we de deur niet dicht konden doen want dan konden we geen hand voor ogen meer zien in het niet verlichte hokje.

Fijne bijkomstigheid was dat we alle twee een slechte dag hadden door een diarrea/overgeef virusje. Gelukkig hebben we hier een eigen apotheek en zijn we nu weer en eind hersteld. Waarschijnlijk lag het aan het water wat we zelf moeten filteren. De filters waren al meer dan twee jaar niet vervangen en dat is eigenlijk de uiterlijke levensduur. Nu ze zijn vervangen hopen we na de medicatie stop weer gewoon gezond te zijn.

Muizen

Na de kakkerlakken, vlooien, spinnen en zeer veel muggen zijn we qua ongedierte in een hele nieuwe fase beland we hebben muizen. En dat zijn niet van die lieve, leuke schattige kleine muisjes zoals in Nederland nee... ze zijn zeker twee keer zo groot. Je kunt het misschien beter vergelijken met een kleine rat. En hun favoriete plaats bij uitstek is de slaapkamer van de vrijwilligers. Die van ons en Tupac dus. En wat doen ze het allerliefst ze klimmen overal op. Ook op onze klamboe en dan het liefste aan de kant waar je met je hoofd ligt. Hoe weten ze dat toch? Wat er gebeurt is dat het een hele poos goed gaat omhoog, maar dan wordt de klamboe stijl en gaat het mis. Ze storten werkelijk waar naar beneden en landen dan dus ook (het allerliefst) op je hoofd. Of in ons geval op het stalen randje van het bed POK.Wij kunnen er nog om lachen maar Tupac ligt echt in de verkeerde zone. We horen hem 's nachts geregeld op de muizen mopperen. Er staan nu overal eierdoosjes met gif...

Zo dat was het weer even voor nu. We hebben een drukke week voor de boeg. Woensdag gaan we voor de vroedvrouwen capatitacion naar Yalanhuitz en vrijdag wordt in Belgie een sponsor loop gehouden voor Vivir en Amor. Dat gaan we hier symbolisch na doen met leerlingen van de school. Die kunnen een afstand van 3 km twee keer afleggen. Wij zijn van de support..

Muchos beses!